- auguratus
- [st1]1 [-] augŭrātus, a, um : part. passé de auguro. - [abcl][b]a - annoncé par les augures. - [abcl]b - consacré par les augures.[/b]
- augurato (abl. abs. n. sans sujet) : après qu'on eut pris les augures, après avoir pris les augures.
- cum augurato liberaretur Capitolium, Liv. 5 : lorsque, avec la permission des augures, on voulait libérer le Capitole.
[st1]2 [-] augŭrātŭs, ūs, m. : - [abcl][b]a - fonction d'augure, dignité d'augure, augurat. - [abcl]b - Tert. prédiction, augure.[/b]
- augeratus, d'après Prisc. 27, 17.
- gratularis mihi quod acceperim auguratum, Plin. 4, 8 : vous me félicitez de mon élévation à l'augurat.
* * *[st1]1 [-] augŭrātus, a, um : part. passé de auguro. - [abcl][b]a - annoncé par les augures. - [abcl]b - consacré par les augures.[/b] - augurato (abl. abs. n. sans sujet) : après qu'on eut pris les augures, après avoir pris les augures. - cum augurato liberaretur Capitolium, Liv. 5 : lorsque, avec la permission des augures, on voulait libérer le Capitole. [st1]2 [-] augŭrātŭs, ūs, m. : - [abcl][b]a - fonction d'augure, dignité d'augure, augurat. - [abcl]b - Tert. prédiction, augure.[/b] - augeratus, d'après Prisc. 27, 17. - gratularis mihi quod acceperim auguratum, Plin. 4, 8 : vous me félicitez de mon élévation à l'augurat.* * *Auguratus, huius auguratus, pen. prod. Aliud Verbale. Cic. La dignité augurale.
Dictionarium latinogallicum. 1552.